વિવિધ પ્રકારના બળતણના દહન દ્વારા $CO$ અને $CO_2$ વાયુ મુક્ત થાય છે. કાર્બન મોનૉક્સાઇડ ઝેરી છે. જ્યારે કાર્બન ડાયૉક્સાઇડ સ્વભાવે બિનઝેરી છે. કાર્બન મોનૉક્સાઇડ હીમોગ્લોબિન સાથે પ્રક્રિયા કરીને કાર્બોક્સિહીમોગ્લોબિન સંકીર્ણ બનાવે છે જેથી તે ઝેરી છે.

આ કાર્બોક્સિહીમોગ્લોબિન એ ઑક્સિહીમોગ્લોબિન કરતા વધુ સ્થાયી છે, $3$ થી $4\%$ સાંદ્રતા ધરાવતું કાર્બોક્સિહીમોગ્લોબિન એ રૂધિરની ઑક્સિજન શોષી રાખવાની ક્ષમતાને ઘટાડે છે. તેને કારણે માથાનો દુઃખાવો, નબળી દૃષ્ટિ, હૃદય અને રક્તવાહિનીઓનાં કાર્યમાં અનિયમન સર્જાય છે. તેનું પ્રમાણ ખૂબ જ વધી જવાથી મૃત્યુ નીપજે છે. કાર્બન ડાયોક્સાઇડ બિનઝેરી છે. તે ખૂબ જ ઊંચી સાંદ્રતાએ જ હાનિકારક છે.